De smaak van jezelf overwinnen
(reacties: 3)
Vreemd bruggetje
Eet de kikker! Pardon, denk je misschien? Wat is dat? Kortweg: een techniek op het gebied van uitstelgedrag. Maar laat ik je meenemen in mijn verhaal. Ik vond het namelijk nogal bizar hoe de gedachte aan deze aanpak bij me opkwam. Ik had net zitten bladeren in een boek over bergbeklimmen en her en der wat stukjes gelezen. Mijn hersenen maakten blijkbaar een bruggetje: ik las over de euforie over het bereiken van een bergtop en dacht: ‘de smaak van jezelf overwinnen’, dat is hem, dat is de titel van mijn nieuwe blog. De relatie met die kikker, die volgt als je verder leest…
Einddoel?
In het boek dat ik aan het lezen was, ‘De top bereikt’, schrijft Stephen Venables: ‘Maar waar het echt om gaat is hoe je die top bereikt.’. En ook ‘Veel beklimmingen in dit boek ademen die geest…’. Al na een paar verhalen herkende ik dat beeld. Het riep bij mij een parallel op met ondermeer iets willen veranderen of iets willen realiseren. Ga je ervaring maar na: de impact ervan gaat meestal niet over het einddoel maar over de weg ernaar toe. Die weg blijkt vaak vele malen interessanter en uitdagender dan het einddoel zelf. Herken je het? En toch, soms bedenken we zoveel beren op die weg dat hoe aantrekkelijk of noodzakelijk het einddoel ook is, we het beginnen aan die weg alsmaar uitstellen.
Hits
Uitstelgedrag was het volgende onderwerp in mijn brein dat om aandacht vroeg. Schijnen we allemaal last van te hebben. Natuurlijk: de één vast wat meer dan de ander maar toch, het intikken van dat woord in Google leverde mij in 0,38 seconden 121.000 hits op… Ik wist niet dat daar zoveel tips over te lezen zijn. En zoals altijd met tips: vind maar eens degene die voor jou écht werkt.
Angst
De echte oorzaak van uitstelgedrag is angst. Angst voor de afwijzing of de reactie, angst om teleurgesteld te worden, minder goed te presteren dan dat je van jezelf zou moeten. Angst die of samenhangt met je omgeving of met (het beeld van) jezelf. En die angst is realiteit. In mijn ervaring is het niet zinvol om die zo maar te negeren. Een paar jaar geleden kwam ik een handige aanpak tegen die ‘eet de kikker!’ heet. Ik weet niet meer van wie ik het stukje tekst heb, maar die zal zich vast gebaseerd hebben op het boek Slik die kikker! van Brain Tracy.
Eet de kikker!
De techniek behelst het volgende. Dé oplossing voor de “uitstelgedrag-angst” is: eet elke dag als eerste de kikker. De kikker is de metafoor voor de klus waar je absoluut geen zin in hebt en/of waar je als een berg tegenop ziet. Met die klus start je je dag, vóór welk ander klusje dan ook. Deze aanpak heeft twee voordelen: allereerst voorkom je de baalgevoelens die, bewust of onbewust, in de loop van de dag de kop opsteken, omdat je weet dat je iets voor je aan het uitschuiven bent. Deze negatieve (baal) gevoelens) vreten energie. Het tweede voordeel is nog veel groter: door de dag te beginnen met het nemen van die ene hobbel, geef je jezelf een berg energie cadeau. De klus bleek toch minder spannend of vervelend, hij leidt je niet meer af en/of je krijgt een boost van het resultaat.
Mijn eigen overwinning
De eerste keer dat ik deze aanpak toepaste, was toen mijn website life ging. Ik had destijds drukwerk laten maken om een deel van mijn producten te promoten. Dat had ik naar diverse bedrijven toegestuurd en daar hoorde bij dat ik ging bellen voor het maken van een afspraak. En dat vond ik best spannend, eerlijk gezegd. Dus, inventief als ik ben, had ik natuurlijk allerlei dingen die eerst moesten waardoor het bellen er telkens bij inschoot. Tja, dat hielp niet. Het was hoog tijd om mijn eigen kikker te gaan eten of in vaktaal gezegd: tijd om leiderschap over mijzelf op te pakken. Ik heb ruiterlijk naar mezelf toe erkend dat ik het best eng vond én ik heb gecheckt of ik nog meer voorbereiding voor het voeren van die telefoongesprekken kon bedenken. En daarna, jawel, de kikker gegeten. Die overwinning op mijzelf, die smaakte zo goed! Dat proefde naar meer.
Hoe vaak heb jij al een kikker gegeten? Ken jij de smaak van een overwinning op jezelf? Wat is jouw gouden tip als het gaat over uitstelgedrag?
Ik ben heel benieuwd!
Reacties
Reactie door Els van Es |
Een waarheid als een koe. Ik weet niet of ik die kikkers lust.
Maar heel herkenbaar en absoluut waar. Alleen vergeet je het regelmatig. Goed om eraan herinnerd te worden. Persoonlijk heb ik ook weer een paar kikkers te eten.
Beantwoord door Annemieke Smit
Succes met die kikkers, Els!
Reactie door Koen van Vliet |
Hoi Annemieke,
Heel herkenbaar, maar weet je wat grappig is? De kikker is niet altijd iets waar je tegenop ziet (tenminste, dat werkt bij mij zo). Ik heb een hobby waaraan ik graag veel meer tijd wil besteden, maar dat doe ik niet omdat ik vind dat er eerst nog een hoop andere zaken afgerond/geregeld/gedaan MOETEN worden. M.a.w. ik gun mezelf niet de tijd om leuke dingen te doen, als de "belangrijke" dingen nog niet af zijn.
Nu focus ik erop om zo vaak als mogelijk is toch in ieder geval "een stukje van de kikker" te eten!
Beantwoord door Annemieke Smit
Wat heerlijk dat jij ook andere kikkers kent dan diegene die wat minder smakelijk zijn!
Reactie door Carlijn |
Leuk en inspirerend stukje!
A frog a day keeps the doctor away;-) (net als andere levensdoelen die je tot dagelijkse gewoontes maakt)!
Beantwoord door Annemieke Smit
Leuke 'verbastering'! Ik ga hem onthouden en gebruiken.
Reactie toevoegen