De indirecte weg

(reacties: 0)

Herkenning?

Stoom uit je oren. Je weet zeker dat je duidelijk was. Je hebt één van je medewerkers aangesproken op zijn gedrag en een uur later doet hij het weer. Frustratie. Nog een keer zeggen. De volgende dag: déjà vu, het lijkt alsof je het tegen dovemans oren hebt gezegd. Ergernis. Dan nog maar een keer. Kan je het je voorstellen? 

 

Feedback

Voor een workshop, die ik onlangs gaf, heb ik me nog eens verdiept in het onderwerp feedback. In mijn rijke archief vond ik heel wat regels en tips terug; tja, ik ben een verzamelaar (lees meer daarover in mijn blog over Managementboeken). En op internet vond ik enorm leuke YouTube filmpjes (https://www.youtube.com/feedbackgeven). Gevoed door al die informatie ben ik teruggegaan naar de bron: het woord zelf. Feedback, te splitsen in twee woorden: feed en back, letterlijk vertaald: voeden en terug. Vrij vertaald: feedback is een tip waar iemand iets aan heeft om zich anders te kunnen gedragen.

 

Aanspreken

Waarom hebben we het dan over positieve en negatieve feedback? Waarom nu weer zo’n bijvoeglijk naamwoord? Kunnen we het niet simpel houden? Is voeden niet per definitie iets positiefs? Voor mij in ieder geval wel; ik gebruik die toevoegingen dus niet. Ik gebruik een ander woord in dit kader: aanspreken. Volgens het woordenboek: iemand terechtwijzen. Met andere woorden: aanspreken is geen tip, maar letterlijk een opdracht aan iemand om zich anders te gaan gedragen.

 

Ander werkwoord

Het verschil zit hem dus in ‘kunnen’ of ‘gaan’. Als manager heb je met beide situaties te maken. Soms ‘wil’ je dat iemand zich anders gaat gedragen en soms ‘moet’ iemand zich anders gaan gedragen. In het eerste geval gaat het om gedrag dat je liever op een andere manier ingevuld ziet, omdat dat handiger of efficiënter of iets dergelijks is en in het tweede geval gaat het om gedrag dat in jouw ogen als manager niet past. 

 

Leiderschap

Hoe je het ook wendt of keert, zowel feedback geven als aanspreken vraagt actie van jou als manager. Een vage of indirecte opmerking voldoet niet. Bij aanspreken is dat (bijna) vanzelfsprekend. En dat geldt óók voor feedback geven. Als manager gaat het erom je uit te spreken, te gaan staan voor wat jij belangrijk vindt. Je leiderschap te tonen. Rechtstreeks communiceren, een duidelijke boodschap geven, een directe weg bewandelen.

 

Ander niveau

Het mechanisme van feedback geven en aanspreken speelt zich niet alleen af tussen manager en medewerker. Op teamniveau, tussen medewerkers onderling, is het ook aan de orde van de dag. Regelmatig hoor ik bij het werken met teams dat ze vooral ‘praten over elkaar in plaats van met elkaar’. Dat is de indirecte weg van feedback geven en aanspreken, waarbij de brenger van de boodschap zich maar moet afvragen óf en hoe die boodschap bij de ander aankomt. De directe weg vraagt van een medewerker de moed om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn visie, zijn mening. Zijn zienswijze voor het voetlicht te durven brengen, met alle mogelijke gevolgen van dien. En ook dat is (een vorm van) leiderschap laten zien. 

 

De indirecte weg

Is er dan geen ruimte voor de indirecte weg in horizontale of verticale (hiërarchische) samenwerkingsverbanden? Het waarom achter de keuze voor de indirecte aanpak is, voor mij, daarbij bepalend. Als, bijvoorbeeld, verhulling de drijfveer is achter het brengen van een boodschap op deze manier, weet de gever wellicht niet hoe iets direct te zeggen zonder daarbij de relatie te schaden of voelt hij een zekere mate van angst voor de reactie van de ander.
Er kan ook een andere reden zijn voor die indirecte weg. Eentje die bedoeld is tot het aanzetten tot reflectie of het op een subtiele manier overbrengen van een mening. Sommige mensen zijn daar meester in, in het brengen van zaken op een indirecte manier. Zij weten waarschijnlijk ook dat die manier van je boodschap brengen, het risico in zich draagt dat de ontvanger hem op een andere manier interpreteert of ontvangt of er een andere waarde aan geeft. Maar als je het echt bij de ander laat wat hij met jouw opmerking doet , waarom dan niet gebruikt, die indirecte weg?

 

Hoe bewust gebruik jij de directe of de indirecte weg in je communicatie? Welke rol speelt horizontale en verticale communicatie daarbij?

Ik ben benieuwd naar hoe jij dat doet. Je ervaringen kan je hieronder kwijt.

 

Ga terug



Reactie toevoegen